ჰასკი


             ციმბირული ჰასკი
შპი­ცე­ბის ჯგუ­ფის წარ­მო­მად­გე­ნელ ციმ­ბი­რულ ჰას­კის მძი­მე ტვირ­თის დიდ მან­ძილ­ზე გა­და­ტა­ნა და წარ­მო­უდ­გენ­ლად რთუ­ლი ლან­დშაფ­ტის გავ­ლა შე­უძ­ლი­ა . თა­ვი­სი სის­წრა­ფი­თა და ენერ­გი­ით ცნო­ბი­ლი ჰას­კი ხში­რად მიჰ­ყავთ პო­ლა­რულ ექ­სპე­დი­ცი­ებ­ში. ეს ძაღ­ლე­ბი წარ­მო­შო­ბით ციმ­ბი­რი­დან არი­ან, სა­დაც მომ­თა­ბა­რე ჩუქ­ჩებ­მა მარ­ხი­ლებ­ში შე­საბ­მე­ლად და ჩრდი­ლო­ე­თის ირ­მე­ბის სამ­წყემ­სავად მო­ა­შე­ნეს. ეს მე­გობ­რუ­ლი ძაღ­ლე­ბი ნაკ­ლე­ბად იყე­ფე­ბი­ან და მო­და­რა­ჯე ძაღ­ლე­ბად არ ვარ­გა­, მაგ­რამ მა­თი მგლუ­რი გა­რეგ­ნო­ბა მა­ინც აში­ნებს უცხო ადა­მი­ანს. დამ­ჯერ და ალერ­სი­ან ჰას­კის მოს­წონს ოჯა­ხებ­ში ცხოვ­რე­ბა და კარ­გად ეგუ­ე­ბა ბავ­შვებს. წე­ლი­წად­ში ორ­ჯერ თივ­თი­კი უხ­ვად სცვი­ვათ და ამის გა­მო გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი მოვ­ლა სჭირ­დე­ბათ. ბა­ნა­ო­ბა ძი­რი­თა­დად არ ესა­ჭი­რო­ე­ბათ, რად­გან მათ ბეწვს ჭუჭყი თით­ქმის არ ეკა­რე­ბა. საკ­მა­რი­სია დრო­დად­რო მშრალი შამ­პუ­ნით გა­სუფ­თა­ვე­ბა.

კუ­დი
ფუნ­ჯის ფორ­მის; რო­ცა რაღა-ცას აკვირდება, კუდი ნამ­გა­ლი­ვით მორ­კა­ლუ­ლი და ზურ­გის­კენ აზი­დუ­ლი აქვს, რო­ცა მშვიდად არის – ჩა­მოშ­ვე­ბუ­ლი.

ფე­ხე­ბი
წი­ნა ფე­ხე­ბი სწო­რი და პა­რა­ლე­ლუ­რად გან­ლა­გე­ბუ­ლია, უკა­ნა ფე­ხე­ბი მაგ­რად და­კუნ­თუ­ლი და ძლი­ე­რი.

ტა­ნი
ძლი­ე­რი და კომ­პაქ­ტუ­რი, გა­ნი­ე­რი გულ­მკერ­დი­თა და ამა­ყად მო­ღე­რე­ბუ­ლი კის­რით.

თათები
დი­დი, თა­თე­ბი აქვს, რომელთაც ქათ­ქა­თა ბეწ­ვის გა­მო `თოვ­ლის ფეხ­საც­მელს~ უწო­დე­ბენ. თითებს შო­რის ეზ­რდე­ბა ბეწ­ვი, რომ­ლის მეშ­ვე­ო­ბი­თაც ყი­ნულ­ზე ფე­ხი არ უს­რი­ალ­დე­ბა.

ბეწ­ვი
ნე­ბის­მი­ე­რი ფე­რის, თეთ­რი ლა­ქე­ბით.

თვა­ლე­ბი

ყა­ვის­ფე­რი, ცის­ფე­რი ან მუ­ქი თაფ­ლის­ფე­რი; ხში­რი­ა, რო­ცა ძაღლს სხვა­და-ს­ხვა ფე­რის თვა­ლი აქვს.

სა­ხე
სა­შუ­ა­ლო სიგ­რძი­სა და სი­გა­ნის, ცხვი­რის­კენ თან­და­თან და­ვიწ­რო­ე­ბუ­ლი; მე­გობ­რუ­ლი და ცნობისმოყვარე გა­მო­მეტყ­ვე­ლე­ბით.

ცხვი­რი

ჩა­ლის­ფერ ან შავ ძაღ­ლებს აქვთ შა­ვი ან რუხი ფერის ცხვი­რი; სპი­ლენ­ძის­ფრებს – ღვიძ­ლის­ფე­რი, ხო­ლო ქათ­ქა­თა თეთრებს – ხორ­ცის­ფე­რი.

No comments:

Post a Comment